Неодамна ослободениот заложник Ром Браславски, кој беше држен од палестинската терористичка организација Исламски џихад во Газа 738 дена, беше толку брутално претепан од неговите киднапери што рече дека ги молел да го остават да умре од глад, наместо да продолжуваат да го мачат.
Тој зборуваше во своето прво интервју за израелската телевизија откако беше ослободен минатиот месец. Во 50-минутно интервју за програмата „Хазинор“ на Канал 13, кое се емитуваше во четвртокот вечерта, Браславски отворено зборуваше за своето искуство, почнувајќи од моментот кога бил киднапиран на музичкиот фестивал Нова на 7 октомври 2023 година, каде што работел како обезбедувач, кога орди терористи предводени од Хамас го нападнаа фестивалот во близина на границата со Газа, убивајќи 364 луѓе и земајќи десетици заложници, објави „Тајмс оф Израел“.
Rom Braslavski before vs after Hamas captivity.
— Oli London (@OliLondonTV) October 13, 2025
The 21 year old endured a harrowing 738 days held captive in Gaza after being abducted at the Nova Festival.
During the October 7th attack, Rom, who worked as a security guard, saved dozens of people lives until he was… pic.twitter.com/SJmKDQSf44
Киднапирање на фестивалот Нова
„Тоа беше прв пат да видам мртво тело“, изјави тој за Канал 13, сеќавајќи се како наишол на крвавите тела на две млади жени во фестивалска облека, обидувајќи се да избегаат од вооружени напаѓачи - без успех.
„Си реков: „Слушај, во филм си“, се сеќава дека си помислил кога бил заробен. „Ако сум во филм, со камери, што би направил херојот на филмот?“
„Почнав да го удрам со сета сила и да го туркам со сета сила. Го изненади.“
Ја искористил можноста да избега, но набрзо сфатил дека трча кон границата со Газа, а не подалеку од неа, и дека е опкружен од сите страни.
Кога неговиот киднапер го стигна, му го скрши носот и веднаш го однесе во Газа, каде што ќе ги помине следните две години.
Браславски, жител на Ерусалим, ги поминал првите 10 дена во заробеништво врзан за плакар во нечија спална соба пред да одлучи да ги земе работите во свои раце.
Откако пријател му покажал како да се одврзе, Браславски рекол дека секогаш се обидувал да се ослободи кога стражарите не биле во близина, пребарувајќи ја куќата за сè што би можело да му помогне.
„Самоубиствена мисија“ за готвење макарони
Тоа траело 11 дена пред да одлучи да се впушти во она што го нарекол „самоубиствена мисија“.
„Си реков: „Ќе зготвам макарони“.“
Но, без гас за шпоретот, не беше лесно да се готват тестенини, па Браславски зграпчи неколку книги и куп облека што им припаѓале на децата на неговиот чувар и ги запалил.
Чадот што почна да излегува од куќата го привлече вниманието на локалните жители, кои брзо сфатија дека изворот на чадот е израелски заложник кој се обидува да си зготви оброк.
„Почнаа да тропаат по вратата“, се сеќава тој. „Потоа почнаа да тропаат по прозорците. Прозорецот беше направен од пластика. Се огледувам наоколу и си мислам: „Е*и се, ме фатија“.“
Се скри под креветот и се покри со ќебе.
„Влегоа. Ме извлекоа од под креветот и ме претепаа“, рече тој, додавајќи дека не можел да оди две недели откако бил претепан „до смрт“.
Но, пред разбеснетата толпа да го убие, неговиот чувар се вратил и ги растерал, само за повторно да го врзе и повторно да ја напушти куќата.
Браславски повторно се ослободил - и ги изел макароните.
Entführt beim Nova-Festival. Unterirdisch eingesperrt, ausgehungert, für Propaganda missbraucht. Rom Breslavski verlor fast die Hälfte seines Gewichts in Hamas-Gefangenschaft. Er hat Unmenschliches überlebt. Diese Woche sah er wieder das Licht. pic.twitter.com/18cS1rf28K
— Beatrice Achterberg (@BeaBovary) October 18, 2025
Како Саша му донесе мир - накратко
Деветнаесетгодишниот во тоа време, Браславски го поминал поголемиот дел од своето заробеништво сосема сам, освен кратките 48 часа во мај 2024 година со друг заложник, Саша Труфанов, во Рафа, јужна Газа.
„Тоа беше најголемиот подарок што можев да го добијам“, рече тој. „Седнав со Саша, на почетокот се плашевме да зборуваме, но разговаравме тивко.“
„Разговаравме со часови, без престан. Од утро до вечер... се чувствував мирно.“
Но, на 6 мај 2024 година, израелската армија (ИДФ) влезе во Рафа и двајцата повторно беа разделени. Ром не видел други заложници до ноќта пред неговото ослободување, 17 месеци подоцна.
Пресврт на подобро - потоа на полошо
Неговото заробеништво имаше две фази. Во март 2025 година, по пропаѓањето на вториот договор за прекин на огнот, неговата веќе ужасна состојба се влошила бидејќи одбил да се преобрати во ислам.
„Роден сум како Евреин и ќе умрам како Евреин“, му рекол Браславски на стражарот на Исламски џихад.
Стражарот не го примил добро одбивањето. Неколку дена подоцна, тој се појавил со порака, за која тврдел дека доаѓа од „виши команданти“, и му кажал дека ќе му бидат врзани очите.
„Со насмевка ми рече дека ќе го симне превезот за два или три дена.“
Но, превезот никогаш не бил симнат - напротив, ограничувањата биле заострени: можел да оди во тоалет само три пати на ден (во 9 часот наутро, 16 часот попладне и 21 часот), неговиот дневен внес на вода бил намален од еден литар на половина, неговите оброци станале уште помали, а кога признал дека малку светлина сè уште продира низ ткаенината, му ставиле уште еден превез врз првиот.
Неколку дена подоцна, стражарот му рекол дека сега ќе му го одземат второто сетило - слухот.
„Те исцрпува психички. А јас веќе бев исцрпен, без храна. Не јадев ниту пита на ден. Морав да издржам цел ден да не одам во тоалет, не можев ништо да видам, а сега не можев ниту да слушнам.“
Ужасна тортура: „По тепањата, почнаа да ме камшикуваат“
„По три недели со заврзани очи, гладен, исцрпен, еден човек дојде и рече: „Абу Салем (така го викаа), еве уште едно писмо за тебе.“
Кога го прашале што пишува во него, тој рекол: „Врзете го Абу Салем и мачете го.“
„И го кажува тоа со полунасмевка“, рече Браславски.
Тогаш почна. Група оперативци влегоа во неговата соба, го врзаа и почнаа да го тепаат. По некое време, извадија метален камшик.
Истата сцена се повтори во раните утрински часови, кога повторно ќе упаднеле и ќе го претепале.
„Никогаш во животот не сум бил толку претепуван. Ме држеа за глава, а друг ме удираше со тупаници. Се обидував да ја изгубам свеста, но не ми дадоа ни секунда да се онесвестам.“
„По тепањата, почнаа да ме камшикуваат“, рече тој, сеќавајќи се на острите болки и раните што, вели тој, ги носи до ден-денес.
Ова се повторуваше неколку пати на ден. Често доаѓаа со музика од рачни радиоапарати, на која танцуваа и го тепаа.
„Влегов во круг од кој не верував дека ќе излезам жив“, рече тој.
Металниот камшик, вели тој, беше свиткан од силата на ударите.
„Ми наредија да легнам - едниот седна на моите нозе, а другиот ме камшикуваше по глуждовите. Четириесет пати по ред.“
„Целата нога ми беше отечена, црвена и сина, и ми велеа да станам. Тоа продолжуваше ден по ден, час по час.“
„Дозволете ми да умрам од глад, само престанете да ме тепате“
Во август 2025 година, Исламски џихад сними и објави видео на кое Браславски плаче од болка. Семејството не им даде дозвола на израелските медиуми да го објават видеото, само фотографии од него ослабен, блед и како лежи на земја.
„Знам колку тепања добива. Знам затоа што Ром не плаче. Ако плаче, тоа е затоа што е мачен. Погледнете го - слаб, млитав, плаче. Можете да му ги видите коските“, рече неговата мајка Тами во тоа време.
„Не плачев од глад. Плачев од физичка болка“, рече тој, додавајќи дека не можел да го гледа видеото што го принудиле да го сними.
„Им реков: „Оваа топка од фалафел што ми ја давате секој ден - земете ја. Оставете ме да умрам од глад, само оставете ме на мира.“
„Само престанете да ме тепате.“
Тој период, вели тој, го скршил.
„Ме тепаа затоа што сум Евреин“
За разлика од другите ослободени заложници, кои рекоа дека нивните киднапери се однесувале кон нив уште побрутално откако израелскиот министер Бен Гвир го пофали злоставувањето на палестинските затвореници, Браславски тврди дека тоа не го погодило.
„Ме мачеа од една причина: затоа што сум Евреин“, изјави тој за Канал 13. „Затоа поминав низ тоа. Не поради Бен Гвир, не поради Нетанјаху, не поради некој друг. Ме тепаа затоа што сум Евреин. Точка.“
Откако видеото беше објавено, ситуацијата се влоши. Браславски беше сексуално нападнат, соблечен гол и повторно претепан.
Тој зборуваше за ова во преглед на интервјуто, објавено пред да биде емитувано.
Му го скршија достоинството со сексуално насилство
„Тоа беше сексуално насилство - а целта беше да ме понижат. Да ми го скршат достоинството. И успеаја“, рече тој.
„Тешко ми е да зборувам за тоа. Не сакам да зборувам за тој дел. Тоа беше најстрашната работа. Нешто што дури ни нацистите не го направија. Тие не правеа такви работи дури ни во времето на Хитлер.“
Неговото сведочење го прави првиот машки заложник кој јавно изјави дека бил сексуално злоставуван во заробеништво, откако некои ослободени жени веќе раскажаа слични приказни.
Живот по ослободувањето: „И јас ќе бидам среќен и задоволен“
Браславски беше ослободен на 13 октомври, заедно со уште 19 живи заложници, како дел од договорот со Хамас, посредуван од САД за завршување на војната во Газа.
Неговото закрепнување не беше лесно и тој отворено зборуваше за тешкотиите со прилагодувањето на животот надвор.
„Ментално, не сум подготвен да ја напуштам болницата“, рече тој. „Таму е како меур - сите ме штитат, прашуваат за мене, се грижат за мене. Имам свој кревет. Можам да седам таму. Не сакам да си одам.“
„Се плашам дека ќе полудам, дека ќе го изгубам разумот“, рече тој.
„Многу сум отуѓен“, искрено призна тој. „Дури и кога излегувам и ги правам најосновните работи, го правам тоа без волја. Без сила, без енергија. Мозокот ми е исклучен, душата ми е исклучена, телото ми е исклучено.“
Но, рече тој, е решен да се опорави, иако знае дека тоа ќе биде долго и тешко патување.
„Кога гледам други заложници на концерти, како пеат и изгледаат силно - не сум љубоморен што се среќни. Знам дека тој момент ќе дојде и за мене, кога ќе можам да станам и да се опоравам.“
„И ќе бидам среќен и задоволен - како нив.“
